Gouden stranden in abel tasman

3 maart 2017 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland

De overtocht van het noorden naar zuidereiland was dus fantastisch dus dat beloofd wat voor de rest ! We rijden van picton naar havelock wat zo'n 35 kilometer is maar waar je ongeveer 1.5 uur over doet vanwege de haarspeldbochten en mooie lookouts onderweg . Je rijd constant langs malbourough sound met zijn azuurblauwe water. Ons einddoel vandaag is Nelson wat we na nog een uurtje rijden bereiken . Ik had gelezen over de markt die er op zaterdagochtend is dus die bezoeken we voor we de volgende dag verder rijden naar abel tasman national park .
Dit park schijnt een van de mooiste ter wereld te zijn en ik had er inmiddels zoveel over gelezen dat ik niet meer wist waar ik moest beginnen dus zijn we eerst het info cetrum ingelopen en uitgelegd wat we wilden zien en gevraagd om een beknopte uitleg . Dat was een goede zet (heel verhelderd soms zo'n beknopte versie;))

We rijden van motueka naar takaka over de langste berg van nieuw Zeeland pikken onderweg 2 Engelse meiden op die staan te liften en rijden naar onze eerste stop de pupu springs. Dit helderblauwe water is heilig voor de maorie en dus is zwemmen of ook maar aanraken geen optie helaas ! De wandeling Door het park is meer dan geweldig wauw nooit geweten dat er zo'n helder water bestaat . Er is ooit gemeten dat je er tot 63 meter diep kan kijken !
We kamperen aan de voet van de rivier spelen wat in het ijskoude water en genieten savonds van een prachtige sterrenhemel inclusief de melkweg!!

De volgende dag maken we nog 2 leuke wandelingen en rijden we terug richting motueka . We rijden daar iets verder naar de kust want de volgende dag gaan we met een watertaxi naar een verlaten strand. We hebben heerlijk weer , zien de mooiste goudgele stranden en het water is prachtig helderblauw. We wandelen een stukje door een prachtig bos naar een plek waar geen boten mogen aanleggen en we skypen met opa en oma op het strand. We gaan 2 uur eerder terug dan verwacht want lizzy is moe. Ze heeft het helemaal gehad en kan niet meer stoppen met huilen.
We besluiten om alvast een stuk richting de westkust te rijden dat scheelt de volgende dag dan weer . Lizzy valt heerlijk in slaap op mijn schoot achter in de auto en ik geniet van het uitzicht !

Abel tasman wat ben je mooi .........

Foto’s